pobić mocno

См. также в других словарях:

• pobić — dk Xa, pobićbiję, pobićbijesz, pobićbij, pobićbił, pobićbity pobijać ndk I, pobićam, pobićasz, pobićają, pobićaj, pobićał, pobićany 1. «bijąc, uderzając w coś wtłoczyć, wcisnąć, wepchnąć głębiej uderzany przedmiot» Pobić czop, gwóźdź, klin, kołek …   Słownik języka polskiego

• potłuc — dk XI, potłuctłukę, potłuctłuczesz, potłuctłucz, potłuctłukł, potłuctłuczony, potłuctłukłszy 1. «rozbić na kawałki (zwykle kilka przedmiotów kolejno) albo bijąc w coś zniszczyć, uszkodzić w wielu miejscach; porozbijać» Potłuc talerze, szklanki.… …   Słownik języka polskiego

• bić — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Ic. biję, bije, bity {{/stl 8}}– pobić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IIIc {{/stl 8}}{{stl 7}} w rywalizacji: okazywać swoją wyższość, przewyższać : {{/stl 7}}{{stl 10}}Podczas testów kwalifikacyjnych bił wszystkich… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• nalać — dk Xb, nalaćleję, nalaćlejesz, nalaćlej, nalaćlał, nalaćlali a. nalaćleli, nalaćlany nalewać ndk I, nalaćam nalaćasz, nalaćają, nalaćaj, nalaćał, nalaćany 1. «lejąc wprowadzić płyn do czegoś» Nalać wody do miski, wina do kieliszka, zupy na talerz …   Słownik języka polskiego

• kość — 1. pot. Coś rozeszło się, rozlazło się po kościach «coś skończyło się bez przykrych skutków»: Na szczęście sprawa jakoś rozeszła się po kościach i wszystko dobrze się skończyło. Cosm 12/2000. 2. pot. Czuć coś w kościach «odczuwać skutki wysiłku,… …   Słownik frazeologiczny

• marmolada — pot. Zrobić z kogoś marmoladę «pobić kogoś mocno, dotkliwie»: Jeżeli się dowie, że pisnąłem choć jedno słówko, to zrobi ze mnie żałosną marmoladę. A. Bahdaj, Wakacje …   Słownik frazeologiczny

• wziąć się — 1. pot. Wziąć się, brać się, chwytać się, wodzić się itp. z kimś za bary, za czuby, posp. za łby «podjąć, podejmować walkę, pobić się, bić się, pomocować się, mocować się z kimś, z czymś»: (...) czasem podpite towarzystwo brało się za łby. NCz… …   Słownik frazeologiczny

• dać — dk I dam, dasz, dadzą, daj, dał, dany dawać ndk IX, daję, dajesz, dają, dawaj, dawał, dawany 1. «przekazać komuś rzecz, którą się posiada lub rozporządza; obdarzyć czym; podarować, ofiarować, oddać; poświęcić co» Dawać pieniądze na utrzymanie.… …   Słownik języka polskiego

• dowalić — dk VIa, dowalićlę, dowalićlisz, dowalićwal, dowalićlił, dowalićlony dowalać ndk I, dowalićam, dowalićasz, dowalićają, dowalićaj, dowalićał, dowalićany 1. pot. «waląc dorzucić, dodać co, dołożyć czegoś, zwykle z siłą, w dużej ilości» Dowalił węgla …   Słownik języka polskiego

• gnat — m IV, D. a, Ms. gnacie; lm M. y 1. posp. «kość» Pies obgryzał gnaty. ◊ Połamać, pogruchotać, poprzetrącać, porachować, policzyć komuś gnaty «pobić kogoś mocno, dotkliwie; zbić kogoś, stłuc» ◊ Nie czuć gnatów «być bardzo zmęczonym fizycznie» ◊… …   Słownik języka polskiego

• potarmosić — dk VIa, potarmosićoszę, potarmosićsisz, potarmosićoś, potarmosićsił, potarmosićoszony «tarmosząc doprowadzić coś do nieładu; pognieść, porozrywać, poszarpać; rzadziej: poturbować, pobić kogoś» Psiak potarmosił poduszkę. Potarmosić komuś ubranie.… …   Słownik języka polskiego